Gezien in De Kleine Komedie, Amsterdam, 1 april 2011
Recensie geschreven voor Female Factor
In Hete Vrede blikt Claudia de Breij in gesprek met haar kleinzoon terug op het heden, vanuit het jaar 2060. Wat zal men van deze tijd, die ze ‘de Hete Vrede’ doopt, herinneren? We dreigden een generatie zonder jaartallen te worden, zonder noemenswaardige gebeurtenissen die de geschiedenisboeken in zouden gaan. Tot 11 september 2001. En dan zijn er de kredietcrisis, de klimaatcrisis, de ongelijke verdeling van voedsel in de wereld en de golf van intolerantie jegens andere geloven en culturen. Welke lastige vragen zal haar kleinzoon haar stellen, over al die wereldproblemen waar oma Claudia en haar generatie niets aan gedaan hebben?
Claudia filosofeert er met deze terugblik op het heden op los, met een kritische kijk op de huidige maatschappij. Er waait een kille, liefdeloze wind waar ze zich graag tegen verzet, maar ze weet niet goed hoe. Met kiezen heeft ze sowieso moeite, en waarom zou ze ook kiezen, als ze ook alles kan doen wat ze leuk vindt? Voor de babyboomers was het kiezen van een beroep nog een vanzelfsprekendheid. Met het huidige palet aan keuzes is twijfelen de norm.
De ongezouten kritiek op de huidige maatschappij wisselt ze af met mooie liedjes over het enige waar ze zeker van is: de liefde. De liefde is het enige dat de tand des tijds weet te doorstaan, en biedt een moment van ontsnapping aan de ellende in de wereld. De liedjes bieden ook een aangename, gevoelige afwisseling in de show.
Terwijl ze ons laat lachen uit herkenning, legt ze de verantwoordelijkheid om wat aan de ellende te doen terug bij ons. Wat zullen onze kleinkinderen wel niet denken van de puinhoop die we achterlaten? Hoe willen we als generatie herinnerd worden? Hoe wil je als persoon herinnerd worden? Als climax ensceneert ze haar eigen begrafenis, die één groot feest moet worden.
Claudia kiest voor de ‘veilige’ vorm van theatraal cabaret, met tot in detail ingestudeerde monologen. Dit maakt de show tot een vloeiend, gepolijst geheel. Ik krijg de indruk dat ze deze show avond aan avond met uitstekende voorbereiding perfect weet neer te zetten. Dit maakt het wat minder persoonlijk. De interactie met het publiek is minimaal. Toch weet ze me door haar doordachte analyses van haar oprechtheid te overtuigen.
Hete Vrede is een voorstelling waarbij je je geen moment verveelt. Het volledige scala aan emoties komt voorbij, van liefde tot woede, van schaamte tot trots. Claudia is een vakvrouw. Niet voor niets staat haar show twee weken lang uitverkocht in de Kleine Komedie.