Carolien Lucy Schönfeld 160 pagina’s
Sdu Uitgevers BV, Den Haag Meer info en bestellen
Op Twitter kwam ik de titel ‘Hoe IT-projecten slagen en falen’ tegen. Ik streef er zelf naar om met mijn input (o.a. heldere specificaties) IT-projecten soepeler te laten verlopen, dus sprak de titel me aan. Zou dit boek mijn toegevoegde waarde bevestigen? Het is in elk geval nuttig om van ervaringen van anderen te leren. Binnen een dag had ik het recensie-exemplaar in huis (snelle service van Sdu Uitgevers!). Het oogt als een leesbaar, zakelijk boek: niet al te dik, maar de pagina’s zijn goed gevuld met tekst.
In het boek zet Schönfeld de redenen op een rijtje waarom IT-projecten zo vaak buiten planning en budget lopen, of überhaupt niet de eindstreep halen. Hierbij gaat het om grootschalige IT-projecten, vaak bij de overheid. Niet alleen is IT een relatief nieuw vakgebied, ook is weinig inzichtelijk voor niet-IT-ers hoe complex iets is. De redenen die Schönfeld aandraagt, getuigen van een gedegen onderzoek en ervaring met dit soort projecten. Alle betrokken partijen worden aan het woord gelaten, waarmee de problemen en oplossingen van meerdere kanten belicht worden. Er staan veel voorbeelden in van echte projecten, met de lessen die daaruit getrokken kunnen worden. Nuttig zijn de puntsgewijze vergelijkingen van wat er goed en fout ging bij projecten die eerst vastliepen, en daarna in tweede instantie alsnog geslaagd zijn.
Het boek bevat veel citaten van betrokkenen, wat maakt dat het boek dicht bij de werkelijkheid blijft. Onduidelijk is daarbij waarom sommige citaten in grijze blokken staan, en andere slechts ingesprongen. Verwarrend vond ik dat aan het eind van de inleiding de structuur van het boek wordt uitgelegd, terwijl ik toen het gevoel had al halverwege het boek te zijn. Opvallend is ook dat termen uitgelegd worden die voor de doelgroep van het boek toch wel duidelijk zouden moeten zijn. Ik kan me niet voorstellen dat je dit boek uit het rek pakt, als je geen idee hebt waar ICT voor staat. Maar goed, de uitleg staat in voetnoten, en is eenvoudig over te slaan. De uitleg maakt het boek dan wel weer begrijpelijk voor de IT-leek die opeens betrokken wordt bij een IT-project.
Al is de informatie nuttig en interessant, ik had moeite er doorheen te komen. Vaak moest ik een paragraaf nog een keer lezen, omdat niets was blijven hangen. Schönfeld is in haar volledigheid en correctheid ook vaak langdradig. De zinnen zijn eindeloos en het woordgebruik is hier en daar archaïsch. Wie bezigt er nog dagelijks de term ‘ten enenmale’? (Misschien is het de leeftijd. Aan de hand van haar LinkedIn-profiel schat ik haar 30 jaar ouder dan ik ben.) Als er aan het begin van het hoofdstuk een structuur wordt aangekondigd, ben ik die structuur een pagina of 3 later alweer volledig kwijt. Ook staan er vaak tabellen in waarvan de logica van de rij- en kolomindeling mij ontgaat.
Inhoudelijk is het een zeer nuttig en compleet boek voor iedereen die in meer of mindere mate met IT-projecten te maken heeft. Het zou helpen als de schrijfstijl wat toegankelijker is, met kortere zinnen en duidelijker taalgebruik. Schönfeld zou samen met een schrijver met een bondige en levendige schrijfstijl de tekst kunnen herschrijven met behoud van inhoud. Ik verwacht dat het boek dan ook de jongere generatie aanspreekt, waardoor het boek kan bijdragen aan een beter verloop van toekomstige (grootschalige) IT-projecten.